Είναι αλήθεια ότι το άσπρο σφράγισμα ως προς την αισθητική απόδοσή του είναι καλύτερο αφού καθίσταται “αόρατο” σε σχέση με το δόντι. Επίσης με την εξέλιξη της τεχνολογίας έχει φτάσει σε επίπεδα αντοχής παρόμοια με αυτή του δοντιού. Πλέον σήμερα μπορεί να σταθεί μόνο του με συγκεκριμένη τεχνική και πρωτόκολλο και να χτίσει ολόκληρο το δόντι. Το μεγαλύτερο προτέρημά του όμως είναι η οικονομία σε αποκοπή ιστών που μπορεί να κάνει ο οδοντίατρος.

Η έμφραξη ρητίνης (λευκό σφράγισμα) δεν χρειάζεται συγκεκριμένα γεωμετρικά σχήματα και μεγάλη έκταση αποκοπής του δοντιού προκειμένου να “σφηνώσει” όπως μία έμφραξη αμαλγάματος (μαύρο σφράγισμα) γιατί η χημεία της της επιτρέπει να “κολλάει” στο δόντι.

Υπάρχουν όμως συγκεκριμένες περιπτώσεις στις οποίες το “μαύρο σφράγισμα” είναι αναντικατάστατο, παρ’ όλη την έκπτωση του αισθητικού τομέα και της βιολογικής οικονομίας. Και αυτό γιατί η έμφραξη ρητίνης είναι πολύ απαιτητική στην εκτέλεσή της και χρονοβόρα θεραπεία. Ο οδοντίατρος είναι ο πλέον κατάλληλος να επιλέξει την ορθότερη προσέγγιση σε κάθε περίπτωση.